In de tijd dat er nog geen waterleiding was, werd drinkwater uit welputten verkregen. De put op de Markt diende daarvoor, maar ook voor het putten van bluswater als er in de buurt een brand was. De plaats van de Stadsput was ook een ontmoetingsplaats voor burgers. In 1498 werd naast de Stadsput al een “Lievevrouwehuijsken” vernieuwd. De paal, waar het op stond diende als schandpaal. Voor de kaak of schandpaal werd een flink bedrag voor de aankoop van natuursteen uitgegeven. Uit stadrekeningen is bekend, dat in 1522 op een bestaande welput een nieuw puthuis gebouwd werd. De basis was van natuursteen en de opbouw van hout; het dak werd gedekt met leien. Op het puthuis kwam een bekroning met adelaars en een vergulde kroon. Voor het ophalen van water was er een hijswiel, maar ook een soort Jacobsladder met meerdere emmers. Dat was natuurlijk ook wel nodig als snel geput moest worden bij een brand. In 1632 werd put vervangen door pomp. Het puthuis verdween toen. Omstreeks dezelfde tijd is ook het OV-huisje afgebroken. In 1871 verdween ook de pomp. Bij herbestratingswerken in 1977 kwam de oude put tevoorschijn. Die is zorgvuldig onderzocht, waarna er een wat grove opbouw op geplaatst werd die ietwat geleek op het oude puthuis. Bij de volgende herbestrating in 2008 is besloten die opbouw te vervangen door een glasplaat, waarmee in de put gekeken zou kunnen worden. Na de vernieling daarvan koos de Gemeenteraad. in plaats van voor een kostbare vervanging, voor een zo nauwkeurig mogelijke reconstructie van het oude puthuis en het OLV-huisje, zoals die bekend waren van het uit omstreeks 1530 daterende schilderij van de Lakenmarkt.